衰柳 南宋 · 徐照
五言律詩(shī)
風(fēng)吹無(wú)一葉,不復(fù)翠成窠。
枝脆經(jīng)霜?dú)猓杖胨ā?div class="iq6nfb8" id='poem_sentence_1_194952_comment'>
寒棲江鷺早,暗出野螢多。
廢苑荒堤外,人嗟舊跡過(guò)。